เทคนิคการเลี้ยงและฝึกนกเขาชวาเพื่อแข่งขัน

โดย Thanapat นกเขาที่อยู่ในสนามแข่งมีทุกสไตล์ ทั้ง อินโด,อินเตอร์และไทย การพํฒนาของนกเขาแต่ละสไตล์ก็แตกต่างกันไป นกสไตล์อินโดเสียงเล็กแกนบางมีความกังวาล แหลมเล็กแทงเสียดหู  วางคำลึก ชัดเจน 4 เดือนก็สามารถแข่งได้แล้วภาษานักเลงนกเรียกว่า "ขึ้นเร็ว" แต่นกจำนวนไม่น้อยก็ไปไม่ถึงฝั่งฝันคือยังไม่ได้เข้าสนามแข่ง แค่ฝึกซ้อมขึ้นรอกก็ร้องกว๊าก ปลายอึบเสียแล้ว เรียกว่า"ไปเร็ว" อีก นี่ก็เป็นปัญหาของนกเสียงเล็ก นกอินเตอร์คือลูกผสมไทย-อินโด ทำให้ได้นกไทยในแบบหวานหู(มีน้ำ) เม็ดในมาก เสียงกว้างขึ้นแกนเสียงบางที่เรียกว่าเสียงเล็กเต็ม หรือปีนกลาง ทำให้ลดปัญหาน้อยลงไปได้แต่ขาดความชัด วางคำ แต่ได้น้ำอดน้ำทนเพิ่มขึ้นมาหน่อย นกไทยเสียงแข็งต้องเป็นนกมีอายุ มีวอร์มเสียงนาน  ร้องจับตับมากถึงขั้นจับตับดิ่ง ส่วนมากร้องดีบนรอก นกที่ร้องน้อยจะไม่กดหน้าเปิดปลาย ซื้อขายต้องฟังบนรอก ฟังจากคุณโบ๊ตบอกว่านกเมื่อเข้าสนามจะเปิดเสียงเข้าใส่กัน เรียกว่า ร้องรบ เมื่อนกสู่วัยเจริญพันธ์ขึ้นชื่อว่านกเขาอย่างไรก็ต้องร้องเพื่อประกาศอาณาเขต หากมีศัตรูอยู่ต้องมีการช่วงชิง นกสไตล์อินโดฟังแล้วคำสวย เหนือน